قیمت و مشخصات فنی
تویوتا هایلوکس

خودرویی با سابقه و بسیار محبوب که نه تنها در بازارهای جهانی، بلکه در بازار داخل کشور هم توانسته خود را ثابت کند و محبوبیتی بسیار بالا در میان مخاطبانش بدست آورد. البته این محبوبیت‌ بی پایه و صرفا به خاطر تویوتا بودنش بدست نیامده، بلکه در پشت آن کوله باری از تجربه، قابلیت و توانایی‌ های میدانی نهفته است و هایلوکس در طول این سال ها خود را در عمل به همگان ثابت کرده است و تا به امروز ۸ نسل از آن را روی چرخه‌ تولید خود قرار داده است.

با نگاه به نمای کلی هایلوکس  که از زبان طراحی جدید تویوتا که با نام Sharp از آن یاد می‌ شود، بهره گرفته و روی شاسی جدید تویوتا تاکوما طراحی‌ شده است، می ‌توان این خودرو را یک پیکاپ زیبا و جذاب دانست که نسبت به نسل قبلی، از نمایی خشن ‌تر، با ابهت ‌تر و پر جذبه برخوردار است و از طراحی کم‌ هیجان و محافظه‌ کارانه‌ نسل قبل فاصله گرفته است. در زمینه‌ ابعاد، نسل هشتم دارای پهنای بیشتر ولی ارتفاع کمتری نسبت به نسل هفتم است.
بزرگ ‌ترین تغییر را باید در نمای جلو دانست، جایی که چراغ ‌های بزرگ و کشیده کاملا جلب توجه می‌ کنند. در نمونه ‌های اروپایی چراغ‌ های روشنایی در روز هم از نوع LED وجود دارد که نمای جلوی هایلوکس را زیباتر می ‌کنند. اما متاسفانه در مدل‌ های عرضه شده در بازار ایران این گزینه موجود نیست. استفاده از قطعات کرومی به ‌خصوص در جلوپنجره باعث شده، هایلوکس کمی بالاتر از هم‌ رده ‌هایش در کلاس خود جای گیرد. سه عدد نوار کرومی جلو پنجره هم با سایر مدل‌ های روز تویوتا همخوانی دارد. در نمای جانبی اصلی‌ ترین تغییر افزایش برآمدگی گلگیرها است که در مدل قبلی تنها از فلاپ ‌های کوچکی معروف به بچه‌ گلگیر استفاده شده بود، ولی در مدل جدید گلگیرها کاملا پف کرده و ابعاد بزرگتری یافته ‌اند.
 تغییر دیگر در نمای جانبی که چندان محسوس نیست، شیشه جانبی درهای عقب است که در نسل قبل به‌ صورت یک ‌تکه بود اما در نسل جدید دوتکه است. با این حال مدل جدید هنوز هم نیمرخ قابل شناسایی دارد. در قسمت عقب هم با توجه به این که با یک وانت طرف هستیم، نباید انتظار طرح خیلی خاصی را داشت و تغییرات جزئی در چراغ‌ ها مشاهده می‌ شود، هر چند طرح سپر عقب کاملا جدید است.

اگر سابقه‌ رانندگی با وانت داشته باشید، مسلما از حضور در کابین هایلوکس جدید، ذوق ‌زده خواهید شد. فضای داخلی لوکس و قابل مقایسه با سدان‌های خانوادگی محسوب نمی شود؛ ولی تجهیزات مدرن و ظاهری جذاب دارد. از سویی دیگر، با نگاه موشکافانه متوجه تمهیداتی قدیمی و ناخوشایند در داشبورد خواهید شد. از نکات مثبت در فضای داخلی هایلوکس، باید به نمایشگر لمسی میان داشبود اشاره کرد که در نمونه‌ پایه، ۶.۱ اینچ و در نسخه‌های بالاتر، ۷ اینچ است. این بخش، کمی برجسته و بدون قاب به نظر می‌ رسد تا حالتی شبیه تبلت فراهم کند و دسترسی خوبی برای راننده داشته باشد.
کمی پایین ‌تر، کلیدهای مربوط به کنترل تهویه مطبوع قرار دارند که با ترکیب دکمه‌ های فشاری و گردان، ساختاری کاملا سنتی دارند. کلیدهای مربوط به مدیریت بعضی آپشن ‌های فنی، مثل کنترل لغزش و سیستم دو دیفرانسیل، نزدیک دسته دنده هستند؛ ضمن اینکه از مواد ارزان ‌قیمت و ترکیب قدیمی استفاده می‌ کنند.
 
فرمان، طبق معمول با فرم دایره‌ ای و کلیدهای کم‌ تعداد کاربردی ارائه می ‌شود که در مدل‌ های مختلف با توجه به نوع آپشن‌ها، کمی متفاوت است. هایلوکس، همچنان از دکمه ‌های جهت ‌دار قدیمی برای کنترل سیستم صوتی در خودرو استفاده می‌ کند و فاقد چرخ ‌گردان مینیاتوری است. در همه‌ مدل ‌ها، ساختار استخوانی پشت فرمان و قطعه‌ چشم‌ نواز فلزی در پایین، وجود دارد. پنل سرعت و دور موتور، نسبتا ساده و در مدل ‌های آپشنال، دارای فریم فلزی و شبیه به حالت سیلندری هستند. نمایشگر ۴.۲ اینچ مربوط به کامپیوتر سفر نیز، آپشنی سفارشی محسوب می ‌شود که در مرکز پنل خواهد بود. مواد به ‌کاررفته در داشبورد و فرمان هم چندان عالی ارزیابی نمی ‌شود و تقریبا در همه‌ جا، پلاستیک خشک با رنگ تیره وجود دارد. از سویی دیگر، ترکیب ادوات داشبورد با ظاهری چشم ‌نواز ارائه می‌ شوند و قطعات نقره ‌ای رنگ با قاب‌ براق سیاه در مرکز، جلوه ‌ای مدرن برای کابین هایلوکس فراهم می ‌کنند.
 
اگر فکر می ‌کنید با خرید یک وانت دو کابین گران ‌قیمت، مثل تویوتا هایلوکس؛ صاحب خودرویی جادار با توانایی ‌های آفورد و امکان حمل بار در عقب شده ‌اید، اشتباه می ‌کنید. این محصول، راحتی و فضای کابین یک کراس ‌اور سایز متوسط (مثل هیوندای توسان) را فراهم نمی ‌کند. پشت فرمان هایلوکس، با عقب کشیدن صندلی‌ های اسفنجی می‌ توان راحتی نسبی داشت؛ اما این شرایط در صندلی عقب وجود ندارد. فردی با قد ۱۸۵ سانتی ‌متر، فاصله‌ بسیار کمی بین سر تا سقف و زانوها تا صندلی جلو دارد. ارتفاع نشیمن این قسمت از کف هم، چندان ایده‌آل نیست و در سفرهای طولانی ‌مدت برای فرد بلند قد، ناراحت ‌کننده خواهد بود. هیچ نسخه‌ ای از هایلوکس، دارای استراحتگاه بازو بین صندلی‌های عقب نیست؛ اما در عوض می‌توان تمامی نشیمن ‌گاه این قسمت را بالا زد و از فضای پشت برای حمل بار استفاده کرد.

پیش ‌تر اشاره شد که نسخه ‌های مختلف هایلوکس، تفاوت‌ زیادی از نظر امکانات ظاهری و رفاهی دارند. به ‌طور کلی و بدون درنظرگرفتن نوع بدنه، ۳ نوع هایلوکس با آپشن‌ه ای متنوع عرضه می‌ شوند که شامل نسخه‌ کار، SR و SR5 هستند. در سال‌ های گذشته، اکثر هایلوکس ‌های وارداتی از ارزان ‌ترین نمونه (مدل کار) بوده‌ اند و صرفا در بعضی نسخه‌ ها با سپر و جلو پنجره‌ی فلزی سری SR وارد کشور شده ‌اند. علاوه بر نمای رو به ‌رو، مهم‌ ترین وجه تمایز هایلوکس مدل کار با دیگر نمونه‌ ها، از عبارت تویوتا روی درپوش عقب و برجستگی ‌های گیره‌ مانند مخصوص طناب در نمای جانبی، قابل تشخیص است. این مدل‌ ها، معمولا فاقد دستگیره‌ مرکزی برای قسمت بار هستند.
 
هفت رنگ بدنه برای هایلوکس  قابل سفارش است که سفید، صدفی، نقره ‌ای، نوک‌ مدادی، سیاه، قرمز و آبی خواهند بود. مدل‌های کار و SR، دارای رینگ‌ های فولادی ساده و فاقد مه‌ شکن هستند؛ اما نسخه‌ی SR با سپر و جلو پنجره‌ فلزی عرضه می ‌شود. مهم‌ ترین امکانات مدل کار عبارت ‌اند از: سیستم تعلیق تقویت ‌شده برای مسیرهای سخت، فرمان برقی، جعبه ‌دنده ۶ سرعته‌ دستی یا ۵ سرعته‌ خودکار، کروز کنترل، شیشه ‌های برقی، روشنایی خودکار با تنظیم ارتفاع دستی، ورود بدون کلید، چراغ‌ های هالوژن، نمایشگر ۶.۱ اینچ، دوربین پارک، ناوبری ماهواره ‌ای، درگاه AUX و USB، امکان ارتباط بلوتوث و سیستم صوتی با ۲ اسپیکر.

در هایلوکس SR می ‌توان از یخچال، قطعات کروم در بدنه و کابین، سپرهای رنگ بدنه، صندلی ‌های جمع‌ شونده در عقب، رکاب ورودی به کابین، کف ‌پوش ویژه، نمایشگر ۷ اینچ با امکانات بیشتر نسبت به نسخه‌ کار، سیستم صوتی ۶ اسپیکر و مانیتور اطلاعات سفر در پنل فرمان استفاده کرد. مدل SR5، علاوه بر امکانات ذکر شده در هایلوکس کار و SR؛ دارای رینگ ‌های اسپرت ۱۸ اینچ، استارت دکمه ‌ای، سیستم دو دیفرانسیل پیشرفته با قفل دیفرانسیل، فناوری تعویض دنده‌ی هوشمند ، روشنایی روز LED، چراغ مه ‌شکن، ناوبری پیشرفته، کنترل ماهواره ‌ای آب ‌و‌هوا، لوله‌ های محافظ استیل در قسمت بار، صندلی راننده برقی با پوشش چرم تمام کابین، خروجی ۲۲۰ ولت در جلو و عقب، فرمان و دسته‌ دنده‌ اسپرت، بادگیر پنجره‌ها و حافظه‌ تنظیمات برای چند راننده خواهد بود.

در بخش مشخصات فنی تویوتا هایلوکس، این خودرو به یک موتور 4 سیلندر با حجم 2694 سی سی مجهز شده که قادر است حداکثر توان 164 اسب بخار و گشتاور خروجی 245 نیوتن متر را تولید کند. نیروی موتور نیز توسط یک گیربکس 5 سرعته دنده ای یا 6 سرعته اتوماتیک به چهار چرخ منتقل می شود. شتاب 0-100 تویوتا هایلوکس 9.5 ثانیه است و حداکثر سرعت آن نیز 185 کیلومتر بر ساعت می باشد. علیرغم استفاده از طراحی فنرهای تیغه‌ ای در عقب، هایلوکس سواری خیلی خوبی دارد. صدای زیادی در لاستیک‌ ها وجود دارد اما سواری همچنان راحت بوده و فرمان نیز با دقت عمل می ‌کند.
 
همانند اکثر پیکاپ ها، اگر محفظه‌ بار خالی باشد، کیفیت سواری می ‌تواند کمی فنری و به اصطلاح الاکلنگی شده و انعطاف قابل تشخیصی در شاسی وجود دارد. تمامی مدل‌ های هایلوکس، دارای ۷ کیسه هوای ایمنی ( 2 عدد جلو شامل راننده و سرنشین جلو، ۲ عدد ایربگ جانبی، ۲ عدد ایربگ پرده ای و یک عدد زانویی مخصوص رانند) هستند. ترمز ضد قفل، مدیریت تعادل خودرو، کنترل لغزش، ترمز کمکی، هشدار برخورد و نیاز به ترمز، فرمان ضد واژگونی، زه ‌کشی محافظ  و لوله‌ محافظ داخل درها، امکانات ایمنی استاندارد در پیکاپ تویوتا محسوب می ‌شوند. فناوری ترمز اضطراری خودکار، در نمونه‌ های فول ‌آپشن وجود دارد؛ اما خبری از سنسورهای جانبی، دید ۳۶۰ درجه و حتی هشدار نقطه‌ کور، در فهرست امکانات هایلوکس دیده نمی‌ شود

قطعا تجربه رانندگی با تویوتا هایلوکس با دیگر نمونه های وانت، متفاوت است. علی رغم نواقصی که ممکن است این خودرو داشته باشد، با عنوان وسیله ای نقلیه جهت محیط کار، بسیار معقول و پر استفاده است.